Untitled

# for(i=1;i<=n;i++)
#  for(j=1;j<=n;j++)
#  a[i][j] = a[i][j+1];

#krok 1
#relacja zaleznosci
R:=[n]-> {[i, j] -> [i, j+1] : 2 <= i <= n and 0 < j <= n };
print "R";
R;

# przestrzen iteracji
LD:=[n]->{[i, j] : 2 <= i <= n && 0 <= j <= n };

##uwaga: PET zazwyczaj produkuje krotki z nazwami, przykładowo S_0[i,j]
## w takim przypadku pierwsza krotka relacji CODE_SYNCH_FREE także powinna 
# być z nazwą czyli S_0[i,j]
## lub trzeba usunąć nazwę S_0 w krotce LD jeśli  krotki CODE_SYNCH_FREE są bez nazw

print "LD";
LD;

#krok 3- poczatki krancowe
UDS:= domain R - range R;
print "UDS";
UDS;

#krok 4 - tworzenie relacji R_USC wedlug wzoru
## R_USC :=  { [e] -> [e’] | e, e’ in UDS & e > e’ &  e’ in (R+ ##R+^-1)(e) } 

#4.1 tworzymy relacja  R1:={[e]->[e']}, gdzie  e=(i1,i2) e'=i1',i2'

R1:={[i1,i2]->[i1',i2']};

## 4.2 twozymy relacje; R2, implementujaca warunek: domain i range ## R1 nalezy do UDS 

R2:=(R1*UDS)->*UDS;
print "R2";
R2;

scan (R2* [n]->{:n=6});

##4.3  tworzymy relacje m, dla ktorej  elementy dziedziny sa
##leksykograficznie mniejsze niz elementy  zakresu: e<e'
 
S:={[i1,i2]};
m:=S<<S;
print "m";
m;
R3:=R2*m;
print "R3";
R3;

scan (R3* [n]->{:n=6});

##4.4 implementujemy warunek e' in (R+ + R+^-1)(e)

RR:=R^+ + (R^+)^-1;
print "RR";
RR;
e:=[i1,i2]->{[i1,i2]}*UDS;
SET:=RR(e);
print "SET";
SET;

scan (SET* [n]->{:n=6});


##4.5 

R_USC:=R3->*SET;
print "R_USC";
R_USC;

#krok 5 - topologia grafu -lancuch 
## poniewaz relacja R_USC jest pusta
##[n, i1, i2] -> {  }


#krok 6 tworzenie zbioru zawierajacego punkty reprezentatywne
 #niezaleznych fragmentow kodu

REPR:=UDS +(LD -(domain R +range R));
print "REPR";
REPR;

#krok 7 - obliczenie zbioru SLICES

## obliczenie pozytywnego tranzytywnego domkniecia realcji R
R_PLUS:=R^+;
print "R_PLUS";
R_PLUS;

#obliczenie tranzytywnego domkniecia, R_STAR
R_STAR:=R_PLUS + {[i1,i2]->[i1,i2]};

## tworzymy sparametrzyzowany punkt reprezentatywny, I
I:=[i1,i2]->{[i1,i2]}*REPR;

## obliczamy wynik zastosowania R_STAR do punktu  reprezentatywnego
#I, S
S:=R_STAR(I);
print "S";
S;
scan (S*[n]->{:n=6});


## krok 7 - Tworzenie zbioru SLICES

#tworzymy zbior SLICES poprzez przeniesienie parametrow i1,i2 zbioru S na
## pierwsze pozycje kazdej  krotki zbioru S:


SLICES:=
[n] -> { [i1,i2,i1, i1'] : i2 = 1 and n >= 2 and 0 < i1 <= n and 2 <= i1' <= n; 

[i1,i2,1, 1] : i2 = 1 and n = 1 and i1 = 1; 


[i1,i2, i1, 1] : i2 = 1 and n >= 2 and 0 < i1 <= n };
print "SLICES";
SLICES; 

##krok 8

scan (SLICES*[n]->{:n=6});


## krok 9 - wygenerowanie pseudokodu

##dla starszych wersji kalkulatora iscc
# codegen SLICES;



##dla  nowszych i  starszych wersji kalkulatora iscc

codegen (identity SLICES);

#i=1, 0<j<n u 2<i<n, j-n-1 
## krok 10 generowanie kodu kompilowalnego

#if (n >= 2)
# #pragma  parallel  for
# for (int c0 = 1; c0 <= n; c0 += 1)
#   for (int c3 = 1; c3 <= n; c3 += 1) 
#    a[c0][c3] = a[c0][c3+1];