Untitled

Şu Boğaz Harbi nedir?
 Var mı ki dünyâda eşi?

En kesîf orduların yükleniyor dördü beşi,
Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya

Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkâz-ı beşer...

Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,

Vurulup  temiz alnından, uzanmış yatıyor;
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!

Ey bu topraklar için toprağa düşmüş, asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.

Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?
“Gömelim gel seni târîhe” desem, sığmazsın